T.C. İÇİŞLERİ BAKANLIĞI
WEB SİTESİ GİZLİLİK VE ÇEREZ POLİTİKASI
Web sitemizi ziyaret edenlerin kişisel verilerini 6698 sayılı Kişisel Verilerin Korunması Kanunu uyarınca işlemekte ve gizliliğini korumaktayız. Bu Web Sitesi Gizlilik ve Çerez Politikası ile ziyaretçilerin kişisel verilerinin işlenmesi, çerez politikası ve internet sitesi gizlilik ilkeleri belirlenmektedir.
Çerezler (cookies), küçük bilgileri saklayan küçük metin dosyalarıdır. Çerezler, ziyaret ettiğiniz internet siteleri tarafından, tarayıcılar aracılığıyla cihazınıza veya ağ sunucusuna depolanır. İnternet sitesi tarayıcınıza yüklendiğinde çerezler cihazınızda saklanır. Çerezler, internet sitesinin düzgün çalışmasını, daha güvenli hale getirilmesini, daha iyi kullanıcı deneyimi sunmasını sağlar. Oturum ve yerel depolama alanları da çerezlerle aynı amaç için kullanılır. İnternet sitemizde çerez bulunmamakta, oturum ve yerel depolama alanları çalışmaktadır.
Web sitemizin ziyaretçiler tarafından en verimli şekilde faydalanılması için çerezler kullanılmaktadır. Çerezler tercih edilmemesi halinde tarayıcı ayarlarından silinebilir ya da engellenebilir. Ancak bu web sitemizin performansını olumsuz etkileyebilir. Ziyaretçi tarayıcıdan çerez ayarlarını değiştirmediği sürece bu sitede çerez kullanımını kabul ettiği varsayılır.
Web sitemizi ziyaret etmeniz dolayısıyla elde edilen kişisel verileriniz aşağıda sıralanan amaçlarla T.C. İçişleri Bakanlığı tarafından Kanun’un 5. ve 6. maddelerine uygun olarak işlenmektedir:
Web sitemizi ziyaret etmeniz dolayısıyla elde edilen kişisel verileriniz, kişisel verilerinizin işlenme amaçları doğrultusunda, iş ortaklarımıza, tedarikçilerimize kanunen yetkili kamu kurumlarına ve özel kişilere Kanun’un 8. ve 9. maddelerinde belirtilen kişisel veri işleme şartları ve amaçları kapsamında aktarılabilmektedir.
Çerezler, ziyaret edilen internet siteleri tarafından tarayıcılar aracılığıyla cihaza veya ağ sunucusuna depolanan küçük metin dosyalarıdır. Web sitemiz ziyaret edildiğinde, kişisel verilerin saklanması için herhangi bir çerez kullanılmamaktadır.
Web sitemiz birinci ve üçüncü taraf çerezleri kullanır. Birinci taraf çerezleri çoğunlukla web sitesinin doğru şekilde çalışması için gereklidir, kişisel verilerinizi tutmazlar. Üçüncü taraf çerezleri, web sitemizin performansını, etkileşimini, güvenliğini, reklamları ve sonucunda daha iyi bir hizmet sunmak için kullanılır. Kullanıcı deneyimi ve web sitemizle gelecekteki etkileşimleri hızlandırmaya yardımcı olur. Bu kapsamda çerezler;
İşlevsel: Bunlar, web sitemizdeki bazı önemli olmayan işlevlere yardımcı olan çerezlerdir. Bu işlevler arasında videolar gibi içerik yerleştirme veya web sitesindeki içerikleri sosyal medya platformlarında paylaşma yer alır.
Oturum Çerezleri (Session Cookies) |
Oturum çerezleri ziyaretçilerimizin web sitemizi ziyaretleri süresince kullanılan, tarayıcı kapatıldıktan sonra silinen geçici çerezlerdir. Amacı ziyaretiniz süresince İnternet Sitesinin düzgün bir biçimde çalışmasının teminini sağlamaktır. |
Web sitemizde çerez kullanılmasının başlıca amaçları aşağıda sıralanmaktadır:
Farklı tarayıcılar web siteleri tarafından kullanılan çerezleri engellemek ve silmek için farklı yöntemler sunar. Çerezleri engellemek / silmek için tarayıcı ayarları değiştirilmelidir. Tanımlama bilgilerinin nasıl yönetileceği ve silineceği hakkında daha fazla bilgi edinmek için www.allaboutcookies.org adresi ziyaret edilebilir. Ziyaretçi, tarayıcı ayarlarını değiştirerek çerezlere ilişkin tercihlerini kişiselleştirme imkânına sahiptir.
Kanunun ilgili kişinin haklarını düzenleyen 11 inci maddesi kapsamındaki talepleri, Politika’da düzenlendiği şekilde, ayrıntısını Bakanlığımıza ileterek yapabilir. Talebin niteliğine göre en kısa sürede ve en geç otuz gün içinde başvuruları ücretsiz olarak sonuçlandırılır; ancak işlemin ayrıca bir maliyet gerektirmesi halinde Kişisel Verileri Koruma Kurulu tarafından belirlenecek tarifeye göre ücret talep edilebilir.
20. Yüzyılda yapılan arkeolojik araştırmalar Anadolu'nun çok eski bir yerleşim bölgesi olduğunu ortaya koymaktadır. Mesudiye M.Ö.II. binin başlarında Anadolu'da hükümran olan Hitit ve Urartu Krallıkları'nın sınırı içinde gözükmektedir.
M.Ö. 670 yıllarında bölgemize Miletoslular hakim olmuşlardır. Miletoslular daha sonraki yıllarda Pontuslularla içiçe yaşayarak onlarla bütünleşmişlerdir. Pontus Kralı'nın M.Ö.63-88 yıllarında Romalılar'a yenilmesiyle bu bölge Roma İmparatorluğu'nun bir eyaleti haline gelmiştir.
Bölgemize Türkler ilk defa Kavimler Göçü esnasında gelmeye başlamışlardır. (M.S.450) Ancak bu yerleşimin sınırları ve mahiyeti hakkında bilgiler çok sınırlıdır.
Anadolu Selçukluları'ndan sonra, Danişment Gazi'nin kendi adıyla kurduğu Danişmentli Devleti'nin fetihleriyle, yöremiz Türk-İslam hakimiyetine girdi.(1095-1175)
Moğollar'la Selçuklular arasındaki Kösedağ Savaşı'ndan sonra bu yöre İlhanlılar'ın eline geçmiştir. 1344 yılında İlhanlılar'ın hakimiyetinin sona ermesiyle Oğuz boyları Anadolu'nun çeşitli yerlerinde bağımsız yönetimler kurmaya başlamışlardır.
1300'lü yıllardaOğuz ÇepnibeylerindenHacıemiroğullarıtarafından fethedilmeşdir.
Hacıemiroğulları'nın fethiyle birlikte bu bölgeye Oğuzlar'ınÇepni, Döğer, Eymür,Karkın,Ala-yuntlu, Bayındır ve İğdirboyları yerleşmiştir.
Bu boylar çoğu yere kendi isimlerini, fetihte yararlılık gösteren askerlerin ya da komutanların ismini vermişlerdir. Mesela İğdir Dağı ismini İğdir boyundan, Musalı Köyü ismini bu köyü fetheden komutandan almıştır.
1427 yılında Osmanlılar bu bölgeyi ele geçirmişlerdir.
Mesudiye'ye ait en eski belge 1455 tarihli Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü'ndeki Tapu Tahrir Defteri'dir. Bu defter değerli hemşerimiz Prof. Dr. Bahattin YEDİYILDIZ tarafından Türkçeleştirilmiştir.
Hacıemiroğulları'nın bu bölgeyi fethiyle yönetim Türklerin eline geçmiştir. Türklerin engin hoşgörüsü sayesinde bu bölgedeki Rumlar çok rahat bir hayat sürmüşlerdir. Dini hayatlarına karışılmayan bu insanlar demokratik haklarını kullanarak din değişikliğine kesinlikle gitmemişlerdir.
Tahrir defterlerine göre Milas Nahiyesi 1455-1613 yılları arasında 105 köye ve 20 mezraya sahiptir. Bu yıllarda İskefsir'(Reşadiye) in tamamı ve Koyluhisar' (Koyulhisar) ın bir kısmı Milas'a bağlıdır. Bu yıllar arasında Müslüman ve Gebran ( Gayr-ı Müslim ) hane sayısı aşağıdaki cetvelde gösterilmiştir:1912 yılında Mesudiye'de 15905 erkek ve 14169 kadın olmak üzere 30074 kişi yaşamaktadır.
Tarih |
|||||||||
1455 |
1485 |
1520 |
1547 |
1613 |
|||||
Müslim Hane |
G.Müslim Hane |
Müslim Hane |
G.Müslim Hane |
Müslim Hane |
G.Müslim Hane |
Müslim Hane |
G.Müslim Hane |
Müslim Hane |
G.Müslim Hane |
626 |
360 |
430 |
226 |
671 |
296 |
1052 |
464 |
1967 |
697 |
Milli Savunma Bakanlığı Arşivi kayıtlarında Kurtuluş Savaşı'nda Mesudiye'mizden 38 şehidimizin kayıtları bulunmaktadır.
1935 yılında yapılan genel nüfus sayımında Mesudiye'de 12482 erkek, 14207 kadın olmak üzere toplam 26689 kişinin yaşadığı tespit edilmiştir.
1940 yılı sayımına göre Mesudiye merkezde 1696 olmak üzere toplam 29657 kişi yaşamaktadır.
1945 yılı sayımına göre merkezde 1662 kişi olmak üzere 31856 kişi yaşamaktadır.
1950 yılı sayımına göre merkezde 1942 kişi olmak üzere toplam 33714 kişi yaşamaktadır.
1955 yılı sayımına göre merkezde 2234 kişi olmak üzere toplam 35392 kişi yaşamaktadır.
Mesudiye yöresi Osmanlılar döneminde nahiye olarakMilasismiyle anılmaktadır. Bölgenin ağır şartları ve büyüklüğü nedeniyle idari yapı olarak çok değişiklik arz etmektedir. Karahisar-ı Şarkî'ye (Şebinkarahisar) bağlı olarak çok uzun yıllar nahiye olan Milas Karahisar-ı Şarkî'nin Sancak olmasıyla 1256 yılından sonra kaza olmuştur. Yavadı (Yeşilce Beldesi), Gebeme (Topçam Beldesi) , Hatunviran (Bayırköy), Yastura (Yeşilçit), Lağus (Güzle), Çavdar, Yavşan ve Parçı (Üçyol Beldesi) nahiye merkezliği yapan köylerimizdir.
Kaza merkezi Parçı köyünden alınarak 1863 yılından sonra Pazar yeri olarak kullanılan bugünkü Mesudiye'ye 1876 da nakledildi. Yöre halkımızın padişaha yazdıkları arzuhal ile (3 Za 1293) 20 Kasım 1876 tarihinde Milas ismiHamidiyeolarak değiştirildi.
1910 yılında Hamidiye ismi deMesudiyeolarak değiştirilmiştir.
1899 yılında Belediye Teşkilatı kurularak Aliçavuşoğlu Mustafa Bey ilk Belediye Başkanı olmuştur.
20.05.1933 gün ve 2197 sayılı kanunla Mesudiye İlçesi Şebinkarahisar'dan alınarak Ordu İli'ne bağlandı.